Η σκληρή άνοιξη ανοίγει με αίμα
Με τον τρόπο που μιά ακτίνα “αχνοφαίνεται ”
πάνω σε μιάν άλλη ακτίνα
θα υπερασπίσω τα νερά της αθανασίας
ως ύδασπις και ως αναισθητική αποτίμηση
Τεντωμένα τόξα θανάσιμες σαΐτες υπερασπίσεως
του φλεγόμενου από τις εννιά μούσες τού Ελικώνα.
Είναι λειτουργός τους είναι ο πρίγκηψ αιθέριων κρίνων
βουτά το χρωστήρα στην ίριδα στάζει λουλάκι το πινέλο
ευωδιάζουν τα ία στάλες νέκταρ και φώς
περνούν τη φύση στων εικόνων το βάθος
και την υψώνουν στο μή περαιτέρω.
Υπερβάσεις χρίει, χρησμούς του υπερεπέκεινα
υψωμένους στο χρόνο του χρωστήρα
σε Σινά ψηλορείτικο που σκιάζει το Χάντακα
όταν τα πολυκάντηλα του Άη Μηνά παίρνουν φωτιά.
Με σταυρό είτε λάβρυ από το “Φόδελε” κι ως το Τολέδο
οι αποκαλύψεις του θα ταρακουνήσουν γη κι ουρανό
και ξέρει ο μαΐστωρ να τα αντιρροπεί
να τα κρατά στην επιφάνεια με δομή νικητήρια
Είναι οι πέντε φούγκες σε πέντε ζάλους.
Επειδή ήρθε όνειρο;
-Επειδή είναι μυστικές αποθεώσεις
που επισυμβαίνουν σε μετώπες σε τέμπλα σε αψίδες
στα πολυστώα τα προστώα
και όπου το πλασίδι της γης παίρνει φόρα να πετάξει
Για τη διαλεκτική του μάρμαρου του χρώματος της μελάνης
πλέγμα και ιστός
έχουν του κυνηγότοπου την ενόρμηση
που κολυμπάει στην κιμωλία και στο γρανίτη
Γιατί η προσπέλαση συμβαίνει με ένα τρόπο
που έχει να κάνει
με του ανθρώπου τα στήθια
που όσο γι αυτό αντέχουν
και είναι εύψυχα και χρονοδίαιτα.
Επειδή πέτρινη φλόγα εικονίζω
επειδή Μένεγο το χρώμα σου είχε γεύση χουρμά
-σείονται οι εσωτερικές φοινικιές των σωμάτων.
Πώς ακαριαία διαψεύδονται όλα
όταν μιά εξωτερική αιτία
έχει πιάσει τόπο στην εσωτερική σου ζωή
γίνονται αβέβαια αδιόρατα άφαντα
καταλύονται οι στηρικτικές φωνές
πέφτοντας από ύψος αυτοπεποίθησης που παρείχαν.
Η σκληρή άνοιξη ανοίγει με αίμα
Ξαναήρθε κι έλαμψε
φώς ξανά στα κείμενα.
-Είναι ανατολή νοήματος αυτού που δεν δύει ποτέ;
——————————————————-
“Χαράζοντας με δαυλό περιγράμματα σκιών”
Ναός από κρύσταλλο
στο όραμα Νικοπόλεως
Να ιχνογραφείται εν ουρανώ,
εκεί ανάκειται
η ουράνια εκκλησία των Δήμων.
Έκφραση ευχαρίστησης : Στη βάση του σταυρού ,εκεί έταξε τον εαυτό του, βάζει αγγέλους με σφουγγάρια να συλλέγουν το αίμα του θεού και να ρίχνουν βάλσαμο στο λογχισμένο πλευρό,
(Στην πίσω μεριά της εικόνας ο Γκρέκο λέει: Ναι, είμαστε τέτοιοι .Σταυρωτήδες του Θεού. Του ανθρώπινου θεού. Του ανθρωποθεού. Το είχε ζήσει, το είχε νιώσει.
Τι πλασίδι ο άνθρωπος.
Το ξύλο του Γαλαξία
και το άλλο το θυσιαστήριο του Κουνέλη
τα χρυσά πέδιλα επαγγελία.
Αυτό το ξύλο, σύμβολο θανάτου
ποτισμένο αίμα θεϊκό
πάνω του σταυρωμένος θεός κισσός
ποτίζει το ξύλο να ριζώσει στον Κρανίου Τόπο
Σταυρός κληματόβεργες
Εσύ η πηγή του πράσινου ,στιβαρά φυλλώματα
δροσιά και φλόγα
Σχεδία για μιά Νέκυια 